Werkervaring
Navigeer snel naar:
Leenders Roosters
Hoe relevant mijn eerste bijbaan is, is twijfelachtig, maar het maakt dit overzicht wel compleet. Op mijn veertiende, toen ik net mocht beginnen met werken, ben ik begonnen in een staalfabriek. Opstaan om 5 uur ’s ochtends, ontbijten en op de fiets stappen. Tussen 6 en 12 stond ik vervolgens staal met allerlei machines te buigen, knippen en zagen. Veel relevante werkervaring heb ik er niet opgedaan, maar ik heb er wel geleerd om aan te pakken en te moeten werken voor de leuke dingen in het leven.
MediaMarkt
Na vier jaar staal te staan buigen, begonnen de leukere bijbaantjes steeds realistischer te worden. Ik was klaar met m’n middelbare school, en dacht dat een échte studentenbaan me meer zou bevallen. Met mensen werken is vooral wat ik miste tussen het staal, waar de meeste collega’s geen Nederlands spraken. Een winkel was dus de logische stap. Het soort winkel waar ik wilde werken, was me snel duidelijk. Ik wilde namelijk graag mijn kennis over gadgets overdragen aan anderen, dus was een sollicitatie bij de MediaMarkt mijn volgende stap.
Tijdens die sollicitatie bleek dat verkoper niet mijn ding zou zijn, omdat ik me er niet goed bij voelde om verzekeringen en energiecontracten te verkopen aan klanten die er geen interesse in hadden. Toch zagen ze potentieel in me, en stelden ze voor om bij de klantenservice te werken. Dat was een functie waar ik nog niet eerder over had nagedacht, maar die me wel leuk leek. Ik kon namelijk nog steeds mensen helpen en blijmaken met de kennis die ik had.
Koks Podopraktijk
Anderhalf jaar nadat ik begon bij de MediaMarkt, was de koek op. Het verloop van collega’s was gigantisch, waardoor ik al snel één van de meest ervaren krachten was in het weekend. Collega’s inwerken en leren hoe ze moeten werken is erg leuk, totdat je er achter komt dat zij voor die uren meer verdienen dan jijzelf. Daarbij groeiden de irritaties omdat ik klanten gelijk wilde geven, maar een beleid moest uitvoeren waarmee ik het zelf niet eens was. Ik nam dus ontslag.
Toevallig kwam ik tijdens mijn uitwerkperiode een vacature tegen voor een marketeer. Bij een bedrijf wat 250 meter van mijn huis vandaan was, ideaal dus! Aan de vacature was te zien dat ik er best wat kon toevoegen. Een foto daarvan is hiernaast te zien. Uiteindelijk ben ik samen met een andere student aangenomen. We hebben daar de huisstijl en website samen ontwikkeld, en ik heb me persoonlijk beziggehouden met het ontwikkelen van een B2B-merk, daar begon het idee van Feeture Insoles.
Toevallig kwam ik tijdens mijn uitwerkperiode een vacature tegen voor een marketeer. Bij een bedrijf wat 250 meter van mijn huis vandaan was, ideaal dus! Aan de vacature was te zien dat ik er best wat kon toevoegen. Een foto daarvan is hieronder te zien. Uiteindelijk ben ik samen met een andere student aangenomen. We hebben daar de huisstijl en website samen ontwikkeld, en ik heb me persoonlijk beziggehouden met het ontwikkelen van een B2B-merk, daar begon het idee van Feeture Insoles.

De vacature waarop ik solliciteerde. De lat lag, zoals te zien, niet bepaald hoog.
Feeture Insoles
Koks Podopraktijk is het bedrijf dat steunzolen en voetzorg regelt voor haar eigen cliënten. Daarnaast produceert het bedrijf ook steunzolen voor andere podopraktijken die zelf geen productiemogelijkheden hebben. Een naam had het al wel, namelijk Koks Podolab. Maar gezien het bedrijf in de toekomst ook het buitenland in wilde, stelde ik in de derde week dat ik er werkte al voor om niet met de naam Koks het buitenland in te gaan. We snappen allemaal wel waarom.

Dat Koks als naam niet geschikt was, was zelfs de familie Koks het mee eens. Ik mocht zelf met een voorstel komen voor een andere naam. En zo is Feeture Insoles geboren. Naast de naam heb ik ook het logo en de huisstijl mogen ontwikkelen. Sindsdien heb ik me voornamelijk beziggehouden met het ontwikkelen van FI. Daaronder vallen drukwerk, beurzen, en foto- en videomateriaal maken. Feeture Insoles maakt tegenwoordig drie keer zoveel omzet als Koks Podolab deed toen ik er startte.

Stages
Tijdens mijn studie Commerciële Economie heb ik twee keer stage gelopen: in het derde en in het vierde jaar. Daarover heb ik hier van beide een kleine toelichting gegeven.
De eerste stage was een meewerkstage bij New Heroes, op de salesafdeling. Aangezien ik nog totaal geen ervaring had met sales, wilde ik weten hoe daar de vork in de steel steekt. De mensen waren fantastisch, en ik heb een prachtig adviesplan kunnen schrijven die beoordeeld is met een ruime 8. Toch ben ik er ook tijdens dat halfjaar achter gekomen dat ik geen salestijger ben. Met name de koude acquisitie werd ik zelf ook niet warm van.
De andere stage zat wat ingewikkelder in elkaar. Fontys had namelijk een nieuwe vorm van afstuderen: de hybride leeromgeving. In plaats van direct voor een bedrijf te werken, werden vier à vijf studenten samen in een groep gezet, en moesten een groter overkoepelend vraagstuk oplossen voor een samenwerkingsplatform binnen de Eindhovense High Tech Campus.
Dat klinkt ingewikkeld, en zo was het ook. Samen met drie andere studenten werd ik ingedeeld bij de Workplace Vitality Hub: een plek waar bedrijven zich bij kunnen aansluiten en samen op zoek gaan naar oplossingen die de werkplek vitaler kunnen maken. Daar hebben we allevier ingezoomd op een partner, ikzelf ben CTOUCH gaan onderzoeken.
Losse projecten
Naast een lopende studie en een bijbaan ben ik gevraagd voor twee losse projecten. De eerste was de ontwikkeling van logo, huisstijl en website voor Koks Motoren, van de zoon van de eigenaars van Koks Podopraktijk.